W sobotnie popołudnie wraz z wolontariuszką wybraliśmy się szkolną delegacją do rodziny, dla której zbieraliśmy dary przez ostatnie dwa tygodnie. To było wspaniałe spotkanie, pełne wzruszenia i radości. Dowiedzieliśmy się jak trudną drogę musiała przejść samotnie wychowująca dzieci babcia. Chłopcy wraz z rodzicami byli w Anglii na emigracji zarobkowej. Kiedy babcia dowiedziała się, że po śmierci jej córki i odebraniu praw rodzicielskich ojcu dzieci, trzem wnuczkom grozi przeniesienie do domu dziecka, rzuciła wszystko i ruszyła w podróż. Pieniądze na lot Anglii pożyczyła od sąsiadki, gdyż nie starczyłoby jej na powrót dla czterech osób.
Dziś, choć żyją w biedzie, tworzą wspaniały kochający się dom, pełen czułości. Wspaniale patrzyło się na ich spontaniczną radość, łzy wzruszenia i wyrazy niedowierzania.
Z tego miejsca bardzo serdecznie dziękuję wszystkim, którzy tak ochoczo podjęli się stworzenia wspólnej Szlachetnej Paczki.
Bardzo dziękuję Basi Urbańskiej i Marysi Koszewskiej, które dobrowolnie poświęciły swój wolny czas w sobotę, by zanieść paczki na III piętro i towarzyszyć rodzinie w tym pięknym momencie. Wielkie uznanie dla dziewczyn!
Dziękuję rodzicom, dziękuję nauczycielom, dziękuję uczniom i wszystkim ludziom dobrej woli, którzy przyczynili się do tego, że na twarzy tych chłopców pojawił się uśmiech.
Wielkie Bóg Zapłać!